Bydgoska premiera filmu "Miasto Downów"

5.06.2011 roku godzina 11.00 - Pałac Młodzieży (sala kinowa) w Bydgoszczy ul. Jagielońska 27



Szanowni Państwo,

Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Bydgoszczy, Bydgoski Ośrodek Rehabilitacji Terapii Uzależnień i Profilaktyki oraz Dziecięce Graffiti ma zaszczyt zaprosić rodziców osób z zespołem Downa ich opiekunów, nauczycieli i terapeutów oraz inne osoby zainteresowane, na projekcję filmu „Miasto Downów” Piotra Śliwowskiego i Marty Dzido, która odbędzie się 5.06.2011 roku o godzinie 11.00 w Pałacu Młodzieży w Bydgoszczy.

„Miasto Downów” jest filmem dokumentalnym, opowiadającym o pewnym projekcie fotograficznym. W sesjach zdjęciowych jako modele biorą udział osoby z zespołem Downa ubierani przez czołowych polskich projektantów mody.

Film jest dobrym materiałem dydaktycznym dla szerokiego grona odbiorców.


Po projekcji filmu zapraszamy do wzięcia udziału w panelu dyskusyjnym.

Gośćmi honorowymi będą wszyscy rodzice osób z zespołem Downa, dla których ta projekcja ma być prezentem od dzieci z okazji Dnia Dziecka.


Plan dnia 5.06.2011 - prezentu od dzieci z zespołem Downa dla rodziców z okazji Dnia Dziecka:

1. 11.00 -  bydgoska premiera filmu "Miasto Downów"

2. 12.00 - autor filmu Piotr Śliwowski - wypowiedź, pytania, odpowiedzi

3. 12.15 - panel dyskusyjny w którym udział wezmą: dzieci z zespołem Downa, rodzice, lekarze, pedagodzy, przedstawiciele stowarzyszeń ...

4. 13.00 - zaproszenie do oglądnięcia wystawy "Dziecięcego Graffiti" i rozmowy w kuluarach (wystawa dostępna również na naszej stronie w zakładce -WYSTAWY-).


Wstęp wolny. Liczba miejsc ograniczona.


                                                                           Piotr Częstochowski


Relacja filmowa w TVP 3 - Zbliżenia (link do strony):

http://www.tvp.pl/bydgoszcz/informacja/zblizenia/wideo/506-g-1830/4635935

PRESSBOOK:

DOWNTOWN - Miasto Downów

Film dokumentalny, czas: 54 min.

reżyseria, zdjęcia, montaż: Piotr Śliwowski, Marta Dzido

produkcja: Emotikonfilm, 2010 Polska

film współfinansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej

Premiera 21 marca 2010, Warszawa, Kino Muranów.

DOWNTOWN - Miasto Downów to film opowiadający o projekcie fotograficznym Oiko Petersena. Postanowił on, używając stylistyki zarezerwowanej dla reklamy, sfotografować kilkanaście osób z zespołem Downa. Fotografowani modele, ubrani w kreacje, specjalnie zaprojektowane dla nich przez czołowych polskich projektantów, wcielają się w role bohaterów swoich marzeń.

Przez półtora roku towarzyszyliśmy z kamerą Bohaterom i Bohaterkom projektu, filmowaliśmy pierwsze spotkania Oiko Petersena z modelami, ich rodzicami i opiekunami, obserwowaliśmy kształtowanie się ich wzajemnych relacji, poznawanie się i zdobywanie zaufania. Oiko szukał odpowiedzi na pytania: jaki jest świat Downów? Jaka jest ich wrażliwość, temperamenty, zainteresowania i marzenia? Jacy są?

Świat osób z zespołem Downa okazał się zaskakujący zarówno dla Oiko Petersena, jak i dla nas. Ich bezgraniczna szczerość, naiwność i prostota myślenia są tutaj wartością; jak sam Oiko mówi w filmie ”nie spotkałem w życiu prawdziwszych ludzi…” Podróż do Downtown - Miasta Downów pozwoliła nam zapomnieć o sztucznym podziale na my-oni i na nowo zdefiniować pojęcie normalności.

Piotr Śliwowski, Marta Dzido

 

 

RECENZJE, KOMENTARZE:

“(…) Nie znam drugiego takie wydarzenia, które by w równie pełny sposób nobilitowały świat Downów jako świat lepszy niż nasza rzeczywistość.
(…). Film ma tempo, pokazuje co ważne i nie boi się śmiechu. Kamera wchodzi do mieszkań, rozmawia z Downami, przechodzi nawet w ręce "aktorki" i pokazuje kilkanaście sekund jej oczami. Pewnie ktoś będzie się czepiał... Ale dla mnie sama warstwa obrazu filmowego jest fenomenalna. Pokazuje piękno i brzydotę, ułomność i doskonałość, szczęście i smutek. (…)Na "Downtown" chcę pójść jeszcze raz, a potem stanę na głowie żeby mieć go na DVD. A - bym zapomniał - muzyka... "Chomiczówka, Chomiczówka" wgryza się w głowę!
(…) film naprawdę wielki, unikalny w skali Polski (jak samo wydarzenie) i w dodatku ogląda się go z emocjami.” – Zakątek 21 – recenzja internauty

http://www.zakatek21.pl/portal/publikacje/filmy/418-film-qdowntownq-miasto-downow-oczami-zaktkowicza



„ Dzięki cierpliwej obserwacji autorzy wyłapują drobne, ale znaczące momenty interakcji między kolejnymi modelami a fotografem. Właśnie z nich tworzą materię swojego znakomitego dokumentu. Marta i Piotr odkrywają przed widzem, że przebranie bohaterów sesji jest tak naprawdę iluzją, bohaterowie są bowiem tymi postaciami, które zobaczył w nich Oiko Petersen. W Mieście Downów możemy się czuć zagubieni. Musimy przecież zapomnieć o narzucającym się odruchu współczucia i rodzącej się w nas dezorientacji. Okazuje się przecież, że niczego nie wiemy na pewno. Oglądając film zastanawiamy się nad tym, która z naszych reakcji jest właściwa, czy możemy się śmiać z tego samego, z czego śmieją się Downi? W ten sposób, z pomocą autorów filmu, mamy szansę dowiedzieć się czegoś ważnego na własny temat: kim jesteśmy, czy w pełni wyrażamy siebie, które z granic możemy przekroczyć? Do Miasta Downów można bowiem trafić tylko dzięki wielkiej uwadze i otwartości, głównie na własne emocje.”

Michał Bielawski "Magazyn Film"



„W rezultacie pokazali (…)– że świat downów jest normalny i że oni sami są normalni. Niezmanierowani, pozbawieni obaw i wstydu, szczerzy.

– Przed poznaniem ludzi z zespołem Downa miałam o nich stereotypowe wyobrażenie – przyznaje Marta Dzido. – Teraz widzę, że to my – prawdopodobnie dzieje się to już w okresie dojrzewania, kiedy przestajemy być dziećmi – tracimy coś cennego: radość życia, entuzjazm, szczerość. Gubimy te cechy, a oni je mają przez cały czas. Ich świat jest bogatszy od naszego.”-

Życie Warszawy, http://www.zw.com.pl/artykul/1,458528.html


„ 21 marca uczestniczyłam w pokazie filmowym "Downtown-miasto Downów" w kinie Muranów, to znakomity pomysł, realizacja i przekaz społeczny.

Sądzę, że przesłanie filmu "różnej normalności" (tak powiedział Oiko Petersen) powinno być propagowane w szerokim społeczeństwie. Akceptacja i wsparcie społeczne to kwestie, które propaguję podczas zajęć.

Przez kilka lat wspierałam osoby niepełnosprawne w organizacjach pozarządowych, te zagadnienia sa mi bliskie.

Film jest pogodny, widownia wielokrotnie reagowała emocjonalnie, były brawa, śmiech i łzy. Bohaterowie filmu są radośni i spontaniczni.

Oiko Petersen w rozmowach z bohaterami swoich zdjęć prezentował najlepsze cechy; akceptację, zainteresowanie, skupienie, pogodę ducha - był znakomity!

Sądzę, że wiedza o osobach z Zespołem Downa jest niewielka i wielokrotnie te osoby są stygmatyzowane, ważne jest propagowanie wiedzy i oswajanie pozornej "inności". Warto zachęcić szkoły i uczelnie do wyświetlania filmu w celach dydaktycznych .

mgr Iwona Bruśk

wykładowca akademicki

Zakład Zdrowia Publicznego

Warszawski Uniwersytet Medyczny"

“Jestem psychologiem w szkole dla osób z niepełnosprawnością intelektualną/ w tym z zespołem Downa/. Pracuję też w w Warsztacie Terapii Zajęciowej/ dorośli/. Od ponad 30 lat pracuję z ich rodzinami. Zawsze im powtarzam- to wy jesteście ekspertami w sprawach swoich dzieci i wy macie "Społeczną misję"- tyko wy możecie powiedzieć i pokazać jacy oni są naprawdę. W Pana filmie przekaz ze strony najbliższych bohaterów fimu jest, a przede wszystkim powiedzieli i pokazali oni sami - zobacz jestem taki jak ty, potrafię się bawić, mam swoje radości.. jestem tak samo wartościowym człowiekiem , mam swoją godnośc, zupełnie tak jak ty.

Maria Czajor, psycholog ,Konin

„Czy ten film mnie przygnębił? Nie. Ten film pokazał młodzież z zespołem Downa, z tej strony, z której jej nie dostrzegamy. My, uważający siebie za normalnych. Pokazał ludzi szczerych, prawdziwych, mających takie same marzenia jak miliony innych nastolatków. Zupełnie takie same. Bo czym się tak naprawdę różnimy od siebie?” Ewa Krzysiak, portal Wiadomości 24

http://www.wiadomosci24.pl/artykul/wczoraj_obchodzono_swiatowy_dzien_zespolu_downa_130457-2--2-a.html

"Mój komentarz jest króciutki:

Film jest pogodny, ciepły po prostu piękny. Powinien być wręcz obowiązkowo wyświetlany w szkołach.

Przemawiając do emocji - uczy tolerancji i miłości do ludzi pozornie innych.

 

Józef Solecki
Kierownik Oddziału Integracji Osób Niepełnosprawnych

Wydział Zdrowia i Spraw

Społecznych
Urząd Miasta Poznania"

"Film poruszył każdego z nas. Fantastyczny pomysł, cudowne podejście do osób grających w filmie, super że wszystko właśnie w taki a nie inny sposób nakręcone. (...)

Film nie był obrzydliwy, nie był namolny, nie był naciągany. „Downtown” to wzruszający, piękny i delikatny film o człowieku i jego marzeniach. Film o ludziach, którzy ciągle mimo upływu czasu są tacy jak ich Pan Bóg stworzył. Bez zazdrości, pogoni za sławą, bogactwem. Niezmanierowani, szczerzy do bólu i tacy naturalni.(...)

My chociaż nie chcemy się do tego przyznać, zawsze czujemy się jako drugi gatunek. Boli to uczucie, ponieważ wiemy ile kosztuje unormalnianie tego co nie jest idealne … a nie jednemu zdrowemu bez wady genetycznej człowiekowi, brakuje tych fantastycznych cech, które mają osoby z Zespołem Downa. Tyle że ich nie bierze się nigdy na poważnie, nie bierze się ich pod uwagę. A ten film jest dla nas rodziców nagrodą.

 

Magda Hofman, ŁÓDŹ

Stowarzyszenie Rodziców i Opiekunów Chorych z Zespołem Downa, Łódź

 

W Grajewie cała sala była wypełniona. Reakcja była taka, że na początku była cisza i chyba ludzie bali się żywo reagować. To chyba objaw tzw poprawności politycznej.

Z biegiem akcji na ekranie, widownia nieśmiało, ale coraz aktywniej reagowała. W Grajewie też już są zapisy na wypożyczenie filmu. Dobrze, że możemy go udostępniać cały praktycznie rok, ponieważ w różnych placówkach są różne terminy i możliwości zebrania widzów. Mnie bardzo, bardzo cieszy, że na płytkę czekają szkoły tzw masowe. I to zarówno średnie, gimnazjalne jak i podstawowe. Wypożyczyła też pani, która jest doradcą w CEN, nauczycielką (logopedką) w ośrodku szkolno wychowawczym!

Grażyna Jabłońska, prezes Stowarzyszenia Jeden Świat im. prof. Zbigniewa Religi w Białymstoku

Film zrobił na wszystkich ogromne wrażenie. Po projekcji zachęciliśmy wszystkich do dyskusji. Na postawione przez nas pytanie czy uważają, że łatwo jest przekroczyć granicę od wyniosłości do śmieszności i czy to mogło mieć miejsce w tym projekcie, wszyscy jednomyślnie zaprzeczyli. Przeważały głosy, że tak naprawdę to oni mało wiedzieli o swoich dzieciach i byli zaskoczeni bogactwem przeżyć i osobliwością świata Downów. Oglądający film zgadzali się, że nasz świat może być dla ich dzieci niezrozumiały i nie należy ich "wyrywać" z tego lepszego świata. Sama konwencja filmu była znakomita. Byliśmy pod wrażeniem ogromnej radości, jaką sam udział w projekcie dał osobom z Zesp. Downa. Przecież "to było lepsze niż szkoła" - stwierdziła sama Hiphopówa. Nie obyło się także bez łez. Kilkoro rodziców przeżyło głębokie wzruszenie w trakcie projekcji. Ale ostatecznie po około godzinnej dyskusji wszyscy rozstawaliśmy się w znakomitych nastrojach, pozytywnie naładowani i podbudowani, z mocnym postanowieniem kolejnych spotkań w podobnym gronie.

 

Wojciech Wasielewski, Ośrodek Wczesnej Interwencji, Gorzów Wielkopolski.

 

Downtown”, reż. Piotr Śliwowski, Marta Dzido

- Było mega! Bardzo dobra muzyka i ciekawe wykonanie. Film pokazuje, że każdy może się zmienić bez względu na to, czy jest chory czy nie

Pracuję z chorymi dziećmi – to pomogło mi zrozumieć ich problemy.

Według mnie najciekawszy film. Zaskoczył mnie dużym profesjonalizmem.
Europejski Festiwal Filmowy IntegracjaTY i JA - opinie widzów
http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:WWx_aae_o48J:www.integracjatyija.pl/index.php%3Fid%3D253+integracja+ty+i+ja+downtown&cd=4&hl=pl&ct=clnk&gl=pl&client=firefox-a&source=www.google.pl

"W podróż do Downtown udaliśmy się zupełnie nieprzygotowani. Dzieląc czas między
pracą, zajęciami na uczelni, wolontariatem i wszelkimi innymi obowiązkami, w chaosie
wielu różnych spraw „do załatwienia”, spotkaliśmy się, by obejrzeć kolejny „dydaktyczny,
ideologicznie poprawny dokument o osobach z niepełnosprawnością intelektualną”.
Nikt z nas nie spodziewał się, że czeka nas niezapomniana wyprawa, która w tak łatwy
sposób pozwoli przenieść się do świata spełnionych marzeń. Świata pełnego dobrych, bo
prawdziwych emocji, który zaskakuje niezwykłością i realnością zarazem. I który staje się, w
pewnym sensie, przedmiotem zazdrości – bowiem każdy z nas chciałby się w nim choć przez
krótki czas znaleźć.

Projektu Downtown Collection trudno nie uznać wyjątkowym. Pokazuje bowiem, w
jak prosty sposób – dzięki postawie szacunku, autentycznej życzliwości, otwartości i
podmiotowości – można zmieniać rzeczywistość. Ile zdziałać może naturalna, niczym
nie ograniczona chęć poznania Drugiego Człowieka. Oglądając film Downtown – Miasto
Downów ma się wrażenie, że bohaterowie projektu, modelki i modele, twórca oraz wszystkie
osoby zaangażowane w jego realizację stanowią harmonijną jedność. Grupę darzących się
sympatią ludzi, którzy realizując swoje małe indywidualne cele komponują synergicznie
niepowtarzalną całość. Klimat filmu, prostolinijny, niestereotypowy sposób przedstawienia
świata Downów, muzyka – wszystko to sprawia, że chce się, by świat Downtown trwał.

Zgadzam się ze słowami Oiko Petersena, który mówi, iż świat Downów jest prawdziwy. On
urzeka – realizmem, kolorytem, niebanalną atmosferą. Zachęca każdego do odwiedzenia i to
chyba stanowi jego największą wartość.

Paulina Gołaska
Akademicka Grupa Inicjatyw
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Pobierz plakat